به گزارش قدس آنلاین، مرحوم آیتالله آقا مجتبی تهرانی، استاد اخلاق در یکی از سخنرانیهایش به مناسبت ماه رمضان میگوید: انسان در زندگی، حاجات مختلف مادّی و معنوی دارد. حاجات مادّی هم اقسام خاصّی دارد و به تبع گرفتاریهای مختلف، برای انسان حاجاتی پیدا میشود.
به طور کلی دعا یک نوع پناه بردن است. وقتی انسان گرفتاری پیدا میکند و میبیند که تدبیرهایش کارساز نیست، دنبال کسی میگردد که بتواند این گرهها را باز کند؛ لذا متناسب با گره و مشکلش، شخص مناسبی را برای حل آن پیدا میکند.
مثالهای ساده میزنم تا مطلب روشن شود، مثلاً اگر گرفتاری مالی دارد، دنبال کسی میرود که بتواند گره مالیاش را باز کند. نمیرود دنبال طبیبی که متخصّص طب باشد، زیرا تناسب با گره مالیاش ندارد. این کار یک نوع پناه بردن و درخواست است. دعا درخواست است، پناه بردن و درخواست کردن از موجودی است که کارگشا و گرهگشا است.
منبع: فارس
نظر شما